იყო და არა იყო რა. იყო ორი ძმა. ერთხელ, უსაქმოდ რომ ისხდნენ, ძმები წაიჩხუბნენ:– მზე ჩემია, მთვარე _ შენიო, _ იტყოდა ხოლმე ერთი მათგანი.– არა!
Category: პროზა
ღირსება თუ შურისძიება
ერთ მთიელს კაცი შემოაკვდა და შურისძიების შიშით ქვეყნიდან გადაიხვეწა. მდევრებმა იქაც მიაგნეს ამ კაცს, მაგრამ ისევ გაექცათ, ისევ მიაგნეს, ისევ გაექცათ… აღარ იცოდა ამ კაცმა,
მზე და მთვარე
მზესა და მთვარეს დედები ჰყავთ. მზის დედას აზოი ჰქვია, მთვარისას_ ქინჩი. მზე დილით ზღვიდან ამოდის და საღამოს ისევ ზღვაში იძირება. როცა მზე ჰორიზონტზე ამაღლდება, მას
როგორ გაჩნდნენ მზე, მთვარე და ვარსკვლავები
ეს მართალი არ არის. მაგრამ მაინც, აი, რას ყვებიან იმაზე, რაც ძველისძველად მოხდა. იყო ერთი ჭაბუკი, კალმით დახატულივით ლამაზი, სახელგანთქმული ოსტატი-მჭედელი. ამბობენ, როცა ის მუშაობდა,
ეშმაკის მონოლოგი – 'ისა კოაძოი
ეძღვნება ინგუში განმანათლებლის, ადილ-გირეი დოლგიევის ხსნოვნას ეროვნული ხასიათი, ძირითადად, უმრავლესობის ზნეობრივ თვისებებზეა დამოკიდებული, და ეს თვისებები თანაბარნი არიან, როგორც ერის, ასევე, მისი თითოეული წარმომადგენლისათვის.
აი, რად მიყვარან ქისტები
ქისტები ის ხალხია, რომელთაც მარტო ქართველები კი არა, სხვა ტომებიც უნდა სცემდნენ პატივს. ისინი სიკვდილის ჟამს იმ სამასი მეომრის ტოლფარდნი არიან რომელთაც უკლებლად დასდეს თავი
კოჭლი თიმარი – ვაინახური ფოლკლორი
როცა კოჭლი თიმარი პატარა ბავშვი იყო, მამამისს ბევრი ცხვარი ჰყავდა. ერთხელ თიმარმა დაინახა, რომ თოხლებში ერთი კურდღელი გარეულიყო. თიმარის დანახვისას კურდღელი გაიქცა. თიმარი კურდღელს გამოეკიდა,
ჩა და ჩერბაჟი
სოფელ ერზიში ცხოვრობდა ორი ძმა _ ჩა და ჩერბაჟი. ერთხელ ძმები ორცხოი-ჭოჟაის ხეობაში სანადიროდ წავიდნენ. შუადღემდე იარეს და ძლივს ერთი კურდღელი მოკლეს. უფროსმა ძმამ უმცროსს
ღირსება – ვაინახური ფოლკლორი
ერთ მშვენიერ დილას ერთმანეთს შეხვდნენ წყალი, ქარი, ცეცხლი და ღირსება. ქვეყნიერების დასათვალიერებლად ერთად წავიდეთო, დათქვეს და წავიდნენ. ყველგან, სადაც კი წყალი მივიდოდა, ნაირნაირი ყვავილი და