ლეილა მარგოშვილი: პანკისის ხეობა
პანკისის ხეობა : (ისტ.-ეთნოგრ. გამოკვლევა) / [რედ.-გამომც.: ლია მელიქიშვილი] ; საქ. მეცნ. აკად., ისტ. და ეთნოლოგიის ინ-ტი, მშვიდობის, დემოკრატიისა და განვ. კავკას. ინ-ტი. – თბ.
უფროს-უმცროსი
“ფეხზე ადგომა წესია,წესს ვერ დაარღვევს მთისასა.“ ვაჟა-ფშაველა ვაჟკაცს ქისტებში, უპირველეს ყოვლისა, ცნობენ ზრდილობით, კულტურით, ქცევის მანერით. მამაცობას, გამბედაობას, შეუპოვრობასა და შეუდრეკელობას წინა პლანზე არ სწევენ,
თემირლანის საქმე: სამოქალაქო აქტივისტთა მიმართვა საქართველოს პარლამენტს
2017 წლის 26 დეკემბერს სოფელ დუისში ჩატარებული სპეცოპერაციის შედეგად 19 წლის ასაკში გარდაიცვალა პანკისის ხეობის მკვიდრი თემირლან მაჩალიკაშვილი. ახალგაზრდა კაცის გარდაცვალების დღიდან მისი ოჯახის წევრები
გაიცანი პანკისი – პანკისელი მოსწავლეები სტერეოტიპების წინააღმდეგ
სამზარეულო, სამოსი, ფოლკლორი და ენა – პანკისელი მოსწავლეები ხეობას, მის ტრადიციებსა და თავისებურებებს საკუთარ თანატოლებს გააცნობენ. პროექტი, სახელწოდებით „გაიცანი პანკისი“ მიზნად ხეობის შესახებ არსებული სტერეოტიპების
პანკისის ხეობის მოსახლეობის მიმართვა
საქართველოს პრეზიდენტს ბატონ გიორგი მარგველაშვილს საქართველოს პრემიერ მინისტრს ბატონ მამუკა ბახტაძეს საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარეს ბატონ ირაკლი კობახიძეს საქართველოს სახალხო დამცველს ქალბატონ ნინო ლომჯარიას საქართველოში არსებულ
ჩეჩენი მხატვარი პეტრე ზახაროვი
1819 წლის 14 სექტემბერს კავკასიის პროკონსულმა ა.პ. ერმოლოვმა ჩაატარა “დაშინების ოპერაცია”. ერმოლოვი თავის ჩანაწერებში ასე წერს: “მინდოდა მუდამ მოთარეშე ჩეჩნების და განსაკუთრებით ჩვენთვის ცხენების
ვაინახური ლეგენდა მგელზე
უხსოვარ დროში ქვეყნიერების შემოქმედმა უზენაესმა ღმერთმა, დაასახლა იგი ადამიანებით, მხეცებითა და სხვა არსებებით. მისცა მათ რჩევა-დარიგება თუ როგორ ეცხოვრათ: “ნუ დაარღვევთ ჩემს მოძღვრებას, იცხოვრეთ მშვიდობასა და
ერთადერთი ქალი, რომელმაც ორჯერ დაიპყრო ევერესტი
ლეილა ალბოგაჩიევა – ინგუში ალპინისტი, ერთადერთი ქალი სპორტსმენი, რომელმაც ორჯერ დალაშქრა მსოფლიოს უმაღლესი მწვერვალი ევერესტი (8848მ). ლეილა ალპინიზმით 90-იანი წლების ბოლოსკენ დაკავდა. მისი პირველი მწვერვალი იყო
დურძუკ, ძე ტირეთისი, შვილი კავკასისა
1. XVIII საუკუნის ბოლომდე ქართული სამწერლო ტრადიცია ვაინახებს დურძუკებად (ან ძურძუკებად) მოიხსენიებდა. ეს სახელი, განსხვავებული ვოკალიზაციით, არსებობს შუასაუკუნეების მრავალ არაბულ და სომხურ ნაწარმოებებში, სადაც დღევანდელი ჩეჩნებისა და ინგუშების
