შამილი, რომელიც ხედავდა, რომ ქისტებთან მარტო ძალით საუბარი სასურველ შედეგს ვერ მიაღწევდა,მთელ რიგ დათმობებეზე მიდიოდა. ნათესაური კავშირის გამოყენებაზეც არ უთქვამს უარი და ცოლად შეირთო ქისტის ქალი,რომელიც მის ცოლებში ყველაზე ახალგაზრდა და ლამაზი იყო.
ამინათი დაიბადა ჩანთი არგუნის მაღალმთიან აულში,რომელიც 40–იანი წლების დასაწყისში შამილის მიურიდები თავს დაესხნენ,რადგან შარიათის მიღებაზე უარი თქვეს. მათ ამ აულებიდან პატარა გოგონა ტყვედ წამოიყვანეს, შამილის ვაჟის ყაზი–მუხამედ ხნისა. ტოლები ერთად იზრდებოდნენ.
გავიდა წლები და ამინათი ულამაზესი ქალიშვილი დადგა. პოლიტიკური და პირადი გრძნობების გამო შამილმა 14 წლის ამინათი 1850წელს ცოლად შეირთო. ეს ის პერიოდია ,როცა არა თუ მაღალ,საერთოდ ჩეჩნეთში,შამილის ძალა შესუსტებას იწყებს. სავარაუდოა,რომ ქისტი ქალის ცოლად შერთვით შამილი ფიქრობდა ქისტებთან ურთიერთობის მოწესრიგებას,რომელიც თავიდანვეც დიდ წინააღმდეგობებს მოიცავდა.
ქისტი ამინათის შესახებ ცნობებს გვაწვდიან შამილის ტყვეობაში ნამყოფი ჭავჭავაძეების კნეინები,რომლებთანაც მეგობრულ ურთიერთობაში იყო შამილის მესამე ცოლი. კნეინებმა მაშინვე შენიშნეს აშოლტილი ტანის,ლამაზი სახის, შველივით მოღერებული 17–18წლის ქალიშვილი,რომლის დიდ ცისფერ თვალებში გამოსჭვიოდა სიკეთე და სიფიცხე. ისინი მალე დამეგობრდნენ.
შემდგომი ურთიერთობის დროს გამოვლინდა, რომ ქისტი ქალი არა მარტო გარეგნულად იყო უნაკლო, არამედ გამოირჩეოდა ჭკუით,მოსაზრებულობით და დიდი გულისხმიერებით, მაგრამ მთის ქალის სიამაყე, სიფიცხე დიდ პრობლემებს უქმნიდა შამილის სახლეულებში.
ამინათი პირდაპირი ხასიათის გამო ვერ ახერხებდა სასახლის ინტრიგებში მანევრირებას, გამუდმებულ კინკლაობაში იყო შამილის უფროს ცოლთან ზაიდთან,რის გამოც შამილის უკმაყოფილებას იწვევდა,მაგრამ იგი არც მას ეპუებოდა. მშობლიურ სახლზე ნაღველი მუდამ თან სდევდა და მიაღწია იმას,რომ დედა და ძმა ჩამოეყვანათ მასთან.
ამინათს არ უყვარდა შამილი. ამას განაპირობებდა,ალბათ ისიც,რომ იმამი მისი ხალხის მიმართ მკაცრი იყო და მრავალი უბედურება დაატეხა თავს ქისტებს. შესაძლებელია, სწორედ ეს სიმკაცრე გახდა მათი დაშორების მიზეზიც. ამინათი კნეინებთან საუბარში ხშირად იტყოდა თურმე,ძმასთან ერთად გავიქცევიო სამშობლოში. ასეა თუ ისე,იმამ შამილმა ვერ მოტეხა ამინათის სიამაყე და 1858წელს გაეყარა.
ხასო ხანგოშვილი