-არასამთავრობო ორგანიზაცია კავკასიური ალიანსი ამა წლის 21 მაისს მართავს თბილისიდან ანაკლიამდე ავტომსვლელობას , რუსეთის იმპერიის მიერ ჩერქეზების გენოციდის 152_ე წლისთავისადმი.
მივაგოთ პატივი დაღუპულ გმირ ,მოძმე ჩერქეზებს ანაკლიაში ჩერქეზების გენოციდისადმი მიძღვნილ მემორიალთან, მსურველებს შეუძლიათ გამოგვეხმაურონ ,ვისაც გული შესტიკივა საერთო კავკასიური ინტერესებისთვის ,დავანახოთ საერთო მტერს ,რომ კავკასიაში ძმობის, ერთად დგომის, ერთად ბრძოლის თავისუფლების ,ურთიერთ პატივისცემის ტრადიციების ,და სხვა მრავალი ჩვენი საერთო ღირებულებების ხანა არ დამთავრებულა და არც დამთავრდება არასდროს. ჩვენ შეგვიძლია ერთად დგომა ერთი ჭირისა და ერთი ლხინის გაზიარება. ვტომსვლელობაში მონაწილეობის მსურველები გამოგვეხმაურეთ ფეისბუქ გვერდზე ან ნომერზე: 571-01-63-34
„შვიდი წელიწადი ეყარა ადამიანების ძვლები ზღვის ნაპირას. მამაკაცის წვერისა და ქალის თმისგან ყვავები ბუდეს იკეთებდნენ, შვიდი წელი ზღვა ადამიანის თავის ქალას საზამთროსავით ისროდა ნაპირ– ზე. მტერს არ ვუსურვებ იმის ნახვას, რაც მე ვნახე“მოვლენების უშუალო მონაწილე, 91 წლის ნაფსაუ იაბარაქხუ ჰანსაქხუ–იხსენებს:
მსგავსი რეალობით შეძრწუნებული მე–19 საუკუნის სამხედრო ისტორიკოსი ადოლფ ბერჟე წერდა: „ვერასოდეს დავივიწყებ იმ დამთრგუნველ შთაბეჭდილებას, ნოვოროსიისკის ყურეში თავმოყრილი მთიელების, რომელთა რაოდენობა ალბათ დაახლოებით 17 000 ადამიანი თუ იქნებოდა, ნახვამ რომ მოახდინა ჩემზე. მოგვიანებით, წელიწადის ცივ დროში, საარსებო სახსრების უქონლობა და ტიფისა და სახადის ეპიდემიის მძვინვარება მათ ყოფას სრულიად აუტანელს ხდიდა. ვის გულს არ შეძრავდა ღია ცის ქვეშ ცივ მიწაზე გართხმული, ძონძებში გახვეული ახალგაზრდა ჩერქეზი ქალის დანახვა, რომლის ორი ჩვილი შვილიდან ერთი კრუნჩხვით ღაფავდა სულს, მეორე კი უკვე გათოშილი დედის მკერდს ეპოტინებოდა შიმშილის მოსაკლავად“საზარელი სურათი გადაგვეშალა თვალწინ – გზა მოფენილი იყო ბავშვების, ქალების, მოხუცების დაგლეჯილი, ძაღლებისგან ნახევრად შეჭმული, გვამებით; შიმშილითა და სნეულებით დასუსტებულ გადასახლებულებს, ძლივს რომ დალასლასებდნენ, და წაქცეულებს ჯერ კიდევ ედგათ სული, დამშეული ძაღლები უღებდნენ ბოლოს. .
ჯანმრთელებს და ცოცხლებს მომაკვდავებზე ფიქრისთვის არ ეცალათ, არც მათ ელოდათ უკეთესი ბედი; გაწუწკებული თურქი შკიპერები ტვირთივით ეზიდებოდნენ ჩერქეზებს მცირე აზიის ნაპირებამდე და ავადმყოფობის უმცირესი ნიშანიც საკმარისი იყო, რომ წყალში მოესროლათ ნებისმიერი. ტალღებს ამ უბედურთა გვამები ანატოლიის ნაპირებთან გამოჰქონდა. . . დანიშნულების ადგილამდე ნახევარმაც ვერ ჩააღწია. ამგვარი უბედურება და ამგვარი მასშტაბებით იშვიათად თუ უნახავს კაცობრიობას“
რუსეთის იმპერიის მიერ მე-19 საუკუნეში,რუსეთ-კავკასიის ომის დროს განხორციელდა ადიღე-ჩერქეზეთის მიზანმიმართული ეთნიკური წმენდა, გამოთავისუფლებულ ტერიტორიებზე კაზაკების და რუსების ჩასახლების მიზნით. სულ ამ მოვლენებში განადგურებულ და გადასახლებულ იქნა მილიონ ნახევრამდე ჩერქეზული მოსახლეობის 90%–ზე მეტი. 1864 წელის 21 მაისს მოსახლეობის 90 პროცენტი ზოგი სამშობლოდან განდევნეს, ზოგი კიდე ადგილზე გაანადგურეს, მათ სამშობლო წაართვეს ,და ეს მათში ვინც იგულისხმება ყველას კარგად მოგვეხსენება ეს ბინძური სისტემა რომელიც ეფუძნება , იმ პრინციპებს რომლებიცა კავკასია კავკასიელების გარეშე, დღევანდელი მონაცემებით 35-მდე კავკასიის მკვიდრი ერი გაანადგურეს, :ჩერქეზების გენოციდით და მათი გადასახლებით,რუსეთის იმპერიამ დაამთავრა კავკასიისს სრული ოკუპაცია ,ეს არ არის მხოლოდ ჩერქეზი ხალხის ტკივილი, ეს არის სრულიად ,თვითოეული კავკასიელის ტკივილი. ეს არის ის იმ ტრაგედიების ერთ ერთი საშინელი ფაქტი რომელიც ხორციელდებოდა ,მანამდე და მის შემდგომაც დღემდე სრულიად კავკასიაში, იმედს ვიტოვებთ რომ სრულიად კავკასიელი ხალხები არ დაივიწყებენ იმ ტრაგედიებს იმ ,პირსისხლიანი მტრის ზრახვებს ჩადენილსა და სამომავლოს და ერთად მედგრად და ვაჟკაცურად გაერთიანდებიან ,საერთო მტრის წინააღმდეგ; ჩვენ უნდა შევქმნათ ერთიანი ძლიერი კავკასია რომელიც მუდამჟამს დაიცავს ჩვენს ღირებულებებს რაც კი რამ გაგვაჩნია და შემოგვინარჩუნეს ჩვენმა გმირმა წინაპრებმა. დიდება მათ სახელებს :
ყველაფერი პანკისის ხეობის შესახებ
