I სამყაროს რისხვა შენთვის ახია და რისხვაც გითხარ მე, სიტყვის ლოთმა, რამდენი ღერი თმისა გასხია, იმდენი კაცის გამძიმებს ცოდვა. წყეულო თავზე რამდენი თმა გაქვს, იმდენი
Tag: გაბრიელ ჯაბუშანური
ღილღური ცეკვა
ქისტის ქალმა აამღერა გარმონი, ადიდებენ აკორდები ალახსა და ნამუსს. გადმოიჭრა ჯიგიტ-კენგი გარუნი, დაემხო და შამილივით ის ასრულებს ნამაზს. ტაშის ხმები ხამუშ-ხამუშ გახშირდნენ, ათამაშდა თლილი თითიც
დაქვრივებული ქისტის ქალის ნანა
მამაშენი მტრებმა მოკლეს გუშინ, დაიხსომე, დაინერგე გულში: გაიზრდები და მაგიერს უზღავ! რომ იცოდე: რა ვარამსა ვკვნეტავ… ერთი კვირით კაცად ვიქცე ნეტავ!..
მომავალო ქისტის ქალო
მომავალო ქისტის ქალო მომავალო ქისტის ქალო, ლაღად მოემართები, ირხევიან, მოფართქალე, შენი მკერდის ვარდები.
ქისტის ქალის წყევლა – გაბრიელ ჯაბუშანური
ღალატით მოჰკალ ჩემი ახმედი, აგრემც ღალატი მოგიღებს ბოლოს… ისემც ჩასჭკნები,ისემც ჩახმები, ვით რთვილის თვეში დამჭკნარი ღოლო…
ლექსი: ქისტის ქალების საუბარი
პირველი მე ისეთი ქმარი მინდა, ქალებო, შავი ღამე დღენათელი ეგონოს, ცხენი ჰყავდეს – მოპაექრე ქარების, შვიდი მერნის გამძლეობის მექონი! თოფი ჰქონდეს – ბეჭდის თვალსაც არ
