თუ პანკისი არ გინახავთ,
არ გინახავთ საქართველო…
მას ამშვენებს ირგვლივ კლდენი
მობიბინე მთა და მდელო.
აქ სპეროზა, აქ დიდგვერდი,
აქ დაჰქრიან ჯიხვნი ფრენით,
აქ ლოცულობს დიდ-პატარა,
ალლაჰია ჩვენი ღმერთი!
მოგრიალებს ალაზანი,
ხან მშვიდია, ხანაც გიჟი,
ლამაზია ეს პანკისი,
მამაცია ჩვენი ჯიში.
თავად ვაჟაც ჩვენზე წერდა,
ის გვიქებდა ყველა ვაჟკაცს,
სტუმარ-მასპინძლობის წესი
არ გამქრალა ჯერაც, ახლაც.
ვენაცვალე მე ჩემს პანკისს,
ჩემს მამაც და მებრძოლ ქისტ ერს,
უნდა გშურდეს კაცის, ვისაც
ფეხი აუდგამს მიწა ქისტეთს…
დავით მარგოშვილი